Zwolle - De wet van de straat (1) | Column

De grachten in Zwolle
Ssstadsgeheimen logo column

Om een stad echt van binnenuit te leren kennen moet je een stad voelen, zien en proeven. Voor deze serie verhalen reis ik, De Reizende Rijsdijk, kriskras door Nederland om steden écht te leren kennen en geheimen aan de stad te ontfutselen. Ga met me mee!

Een onaangename herinnering

(3-10-2023) Zwolle en ik hadden nog wat goed te maken. De laatste keer dat ik in Zwolle was (1999) verdiende geen schoonheidsprijs. Ik werkte destijds voor Ajax als suppoost en na een uitwedstrijd bij PEC Zwolle waren er schermutselingen tussen de beide supportersgroepen. Op een bepaald moment werd mijn collega aangevallen en ik kwam tussenbeide om de boel te sussen. Alles leek goed af te lopen, maar op dat moment kwam er een grote Zwolle-fan op mij afgestormd. Die kwam niet om mij een omhelzing te geven, schatte ik in en aangezien hij een stuk groter was dan ik, geldt de wet van de straat: het is hij of ik. Dus ik stak mijn vuist uit. Tot ieders grote verbazing, niet in het minst die van mijzelf, zeeg de grote meneer neer als een zak meel. Ik was toen nog een tenger mannetje van hooguit zestig kilo. Mijn collega’s sleurden me gelijk de bus weer in en ik kreeg een heldenonthaal. Bij Ajax moest ik me de dag daarop nog wel verantwoorden, want die man had een klacht tegen mij ingediend wegens mishandeling. Zijn oog was nogal Opgezwolle. Gelukkig nooit meer wat van gehoord daarna.

cornervlag van Pec Zwolle

terug in Zwolle

Vierentwintig jaar later en dito kilo zwaarder kwam ik dus weer in Zwolle. Niet voornemens om ook maar iemand te slaan, maar om wat mooie stadsgeheimen te ontdekken in de stad van de Blauwvingers. Mijn goede vriendin Anita die in Zwolle woont, kwam mij van het station halen om mij een rondleiding door haar stad te geven. Zij gaf me gelukkig wel een omhelzing en gidste mij door haar stad. Bij het station ontmoet je gelijk het standbeeld van Thorbecke, een Zwollenaar die nog dagelijks invloed op ons leven heeft: Thorbeckes Grondwet uit 1848 legde de basis voor onze tegenwoordige parlementaire democratie.

standbeeld Thorbecke in Zwolle

Zwolle's Historie en Boekenparadijs

Het is vanaf het station nog best een stuk lopen naar de oude binnenstad en dan kom je bij de prachtige Sassenpoort die in het begin van de vijftiende eeuw werd gebouwd als onderdeel van de stadsmuur. 101.000 stenen, maar dan heb je ook wat. De naam Sassenpoort stamt uit de tijd dat de Saksen in de streek leefden. Van de stadsmuur zijn ook nog veel restanten bewaard gebleven.

Tot mijn grote vreugde bleek Zwolle ook een boekhandel te hebben die vergelijkbaar is met de Dominicaner Boekhandel in Maastricht: een boekhandel in een kerk! Echt prachtig. De winkel bevindt zich in de Broerenkerk. Een must voor elke boekenliefhebber!

De Sassenpoort in Zwolle

De markante peperbus

Zoals een Amsterdammer na twee weken vakantie vochtige ogen krijgt zodra de Westertoren weer in zicht komt, zou een Zwollenaar dat moeten krijgen als wanneer de Peperbus weer op het netvlies verschijnt. De Peperbus, die vanwege de vorm de bijnaam van de Onze-Lieve-Vrouwentoren is, is hét symbool van Zwolle en stamt uit de late vijftiende eeuw. Maar niet alle Zwollenaren zijn even blij met hun visitekaartje, zie ik ineens. Aan een naastgelegen hofje prijken pamfletten met teksten als ‘’Opbokken met die Peperbus-klokken!’’ en ‘’Getverderrie alweer die Peperbusherrie!’’ Er zijn dus mensen willens en wetens naast een kerktoren gaan wonen die al zo’n vijfenhalve eeuw vrolijk klingelt en waar zij zich, nu ze er wonen, aan storen. Daar vind ik wel wat van.

Wat navraag in de buurt leert dat het een ludiek onderdeel van een theaterproductie is als onderdeel van het stadsfestival dat toevallig nu gaande is. Een gebbetje. Maar niet iedere Zwollenaar begrijpt het grapje. Terwijl ik een foto van de pamfletten maak staat een woedende man in een PEC Zwolle-shirt naast me (gelukkig niet die ene uit 1999) te schreeuwen dat het een schande is en dat die pamfletten heel snel weg moeten voor er andere maatregelen worden getroffen. Echte trotse Blauwvingers, ze bestaan nog gelukkig.

De Peperbus toren in Zwolle

De Bijnaam 'Blauwvingers' en Muzikaal Erfgoed

Waar die naam bijnaam Blauwvingers vandaan komt? Het meest bekende verhaal is dat de Zwollenaren ooit een carillon aan het naburige Kampen hadden verkocht. Voor veel te veel geld, zo ontdekten de Kampenaren. Maar de koop was gesloten dus er moest betaald worden. Uit wraak betaalden de Kampenaren met stuivers en het tellen daarvan duurde zo lang dat de Zwollenaren er blauwe vingers van kregen. Een ander verhaal is dat de Zwollenaren die bijnaam kregen omdat ze met opgestoken vingers meineed hadden gepleegd ten opzichte van de Hertog van Gelre. Welk verhaal ook waar is: een echte Zwollenaar draagt de voormalige spotnaam al heel lang als geuzennaam!

Echte trotse Blauwvingers

Zwolle is de trotse hoofdstad van Overijssel, maar draagt ook al een tijdje een naam als officieuze hoofdstad van een bepaalde muzieksoort. En Nederlands grootste rockster is er geboren. Zwolle is een stad waar muziek in zit!

Ik vertel er alles over in het volgende deel over Rock ‘n Zwoll!

Heeft Zwolle je hart gestolen? Bekijk ons volledige scala aan teamuitjes die teambuilding bevorderen voor een onvergetelijke ervaring.

De echte blauwvinger
8.4
Reviews 495 beoordelingen klanten vertellen